De laatste loodjes

Sinds mijn vorige blog is er uiteraard weer heerlijk veel gebeurd. Ik kan ook amper geloven dat het nog maar drie weken is voordat Ditta hier voet aan wal steekt. Zowel wat betreft stage als vrije tijd zijn er wel wat nieuwe dingen gebeurd. Maar eerst, voordat ik het vergeet…

Ik was in de timeframe waarin ik mijn vorige blog schreef nog helemaal vergeten te vertellen over onze township ervaring bij Mzoli’s. Ik heb er wel foto’s op gezet van die dag, dus aardig stom dat ik het vergat in de blog te zetten. Ik ben met mijn Duitse vriend Hippo dus naar Mzoli’s geweest. Ik was er nog nooit geweest, maar ik had er al heel veel verhalen over gehoord. 3OpReis is er ook nog een keer geweest, dus het was wel een must om dit eens met eigen ogen te zien. Mzoli’s is een barbeque restaurant midden in een township. De eigenaar heeft het opgericht om de verschillen tussen arm en rijk te vergeten en als gelijken te eten en feesten in de township. Wij gingen er op een zondag heen, wat blijkbaar de drukste dag was. Het leek serieus een miniversie van Koningsdag in Amsterdam. De straat stond helemaal volgepakt met mensen en de muziek stond lekker hard. Dit ook maar zonder dat we Mzoli’s konden zien. Toen wij de auto neerzette stonden er, zoals altijd, twee mannetjes in gele hesjes die proberen hun geld te verdienen met het aanwijzen van parkeerplekken. Het was hier normal als je er eentje 20 rand zou geven, wat omgerekend 1.30 euro is. Op het moment dat Hippo de deur open doet schieten er gelijk twee handen naar binnen, ze wilden allebei die 20 rand hebben. Hij gebaarde ze tot kalmte, maar nog voordat hij was uitgestapt gingen ze vol met elkaar op de vuist. Ze ramden nog bijna Hippo’s deur eruit. Hij stapte uit en zei dat hij ze allebei wel 20 rand zou geven. Ik zei tegen hem dat ik dat geen goed idee vond, omdat ze het dan allemaal willen. Je blijft toch in een township. Voor ik er erg in had kwam er nog een mannetje aanrennen in een geel hesje en zag ik de bui al helemaal hangen. Wij gaan al die ventjes 20 rand moeten lappen wat hem niet gaat worden. Uiteindelijk bleek dat hij de twee vechtersbazen alleen maar tot kalmte maandde en voor we het wisten was er niets meer aan de hand…welkom in een township daaf xD

Drankjes kon je niet kopen in Mzoli’s, dat moest je bij de omliggende huisjes doen. Je loopt naar zo’n hutje toe en vraagt om drie bier. Rekent af met 1 euro per liter de man en je bent voor het komende uur wel voorzien. Eenmaal binnen hangt er een geweldige sfeer. Afrikaanse muziek, afgewisseld met de muziek die we allemaal wel kennen. Ontzettend veel aardige mensen ontmoet die je rustig uitnodigen een stukje kip uit hun emmer vlees mee te eten. Helemaal top dus!

Goed, verder met deze maand. Wat betreft stage gaat alles prima. Ik heb mijn vragenlijst afgemaakt en ben begonnen met het ondervragen van gidsen. Ik heb er inmiddels twee gehad. Bij de eerste had ik alles netjes uitgeprint, praatje met hem gehouden en hem laten beginnen met schrijven. Na de eerste geschreven zin was mij echter al duidelijk dat dit nog lang kon gaan duren. Ik heb gezegd dat ik hem de vragen wel zou stellen en het zelf wel op zou schrijven. Hartstikke leuk gesprek met hem gehad en je krijgt zo een goed beeld van hoe een tour er nou precies uit ziet en hoe het ervaren wordt door een gids. Het duurde alleen anderhalf uur en ik bedacht me dat ik het voortaan maar op de laptop zou doen. De tweede gids die ik interviewde ging aanzienlijk sneller, juist omdat ik het allemaal makkelijk en snel kon uittikken op de computer. Ook met hem een leuk gesprek gehad en hele nuttige informatie kunnen krijgen. Vervolgens ben ik naar operations gelopen om te vragen welke gidsen van welke tours terug zouden komen op kantoor, zodat ik die zou kunnen ondervragen. Dit waren er best weinig, maar ik heb net gehoord dat een training voor gidsen hier in Kaapstad gaat plaatsvinden. Voor mij een mooie gelegenheid om daar eens te gaan kijken en wat gidsen voor mijzelf in te pikken.

Verder zijn de werkzaamheden hetzelfde en ben ik er eigenlijk wel een beetje klaar mee. Na een tijdje zit er te weinig diversiteit in het werk en dan ga ik mij al snel vervelen. Gelukkig heb ik mijn eigen bedrijfsopdracht nog waar ik aan kan werken, wat het toch wel weer wat leuker maakt. Nog vier weken werken en dan zit het erop. Over drie weken komt Ditta, dus ik gebruik die drie weken om af te tellen!

Qua vrije tijd moet ik zeggen dat het eerste weekend na mijn laatste blog me ontschoten is. Ik weet dat ik gesurft heb, maar dat het water nu wel erg koud aan het worden is, wat het een stukje minder leuk maakt. Niet mieten daaf, over 4 weken is het over met het surfen, dus gewoon doen.

Het tweede weekend kwam een nieuwe jongen uit ons huis, Jeffrey, op het geweldige idee om voor het hele huis te gaan koken. Zodoende hebben we op zaterdag met zijn allen gegeten, en gingen er de nodige wijnflessen doorheen. We zouden naar Club 31 gaan, een club waar ik al eerder geweest was die op de 31e etage van een gebouw zit. Helaas hadden wij drie mensen van 19 mee, waarvan er 1 gewijgerd werd. Uiteindelijk met de groep die nog buiten stond naar een andere club gegaan waar we ons ook prima vermaakt hebben. Rest van het weekend hebben we vrij weinig gedaan.

Vorige week ben ik met Marc, Koen en Bas wat wezen eten en vooral wat wezen drinken bij een restaurant bij mij op de hoek. Heel gezellig en we zijn vervolgens gaan stappen in Long Street waar we heel veel anderen tegen zijn gekomen. Onwijs leuke avond gehad en de dag erna bestond hoofdzakelijk uit uitbrakken.

Die zondag was er een feestje waar ik een kaartje voor had. Goldfish trad op in Shimmy Beach Club. Dit is een Zuid-Afrikaans DJ-duo, vooral bekend van hun nummer ‘One million views’. Onwijs vette locatie en hele leuke groep mensen. Ik was er om 6 uur s’avonds en ging om kwart over 12 s’nachts weer naar huis….enough said.

Die maandag kreeg ik een mailtje van Rent a Room (bedrijf dat het huis managed) dat ik die vrijdag uit het huis gezet zou worden. Reden hiervoor was buitensporig geluidsoverlast wat ik veroorzaakt zou moeten hebben. Ik ben mij van geen kwaad bewust geweest, gezien het feit dat ik het weekend ervoor niet thuis ben geweest in de avonden en het weekend DAARvoor we met zijn allen voor wat geluid hebben gezorgd. Ik besloot om verder niet te discussieren en mijn rechten eens op te gaan zoeken. Het bleek dat zij mij er onmogelijk uit konden zetten zo kort van tevoren. Dit moest minimal een maand zijn. Daarbij was de reden die ze gaven ook niet jovel, aangezien er drie politierapporten moeten zijn die bewijzen dat wij dat geluid gemaakt hebben. Ik bedoel, iedereen kan wel roepen dat het geluid uit ons huis komt, daarmee is nog niets bewezen. Uiteindelijk ben ik ‘vrijgesproken’ en mocht ik gelukkig blijven. Ik kan mij alleen vrij weinig meer permiteren en zal mij dus ergens anders moeten ‘misdragen’.

Het afgelopen weekend ben ik eerst naar een huis gegaan van wat Nederlanders die ik ken. Toch om ervoor te zorgen dat ik geen problemen meer zou krijgen met Rent a Room. Uiteindelijk waren we daar met een groep van 15 mensen en we hadden bedacht naar Club 31 te gaan. Super vette avond gehad weer en ik was die avond ook uigenodigd om de volgende dag met diezelfde groep mee te gaan paintballen. Super idee! Tot ik de volgende ochtend wakker werd…ik had er weinig zin meer in. Ik voelde er meer voor om in mijn bedje met een stokbroodje lekker filmpjes te kijken. Ik bedacht me op een gegeven moment dat dat een verspilling van tijd was, aangezien ik dat altijd nog kon doen. Zodoende ben ik meegeweest en ik had het niet willen missen. Ontzettend veel gelachen en het feit dat ik aardig wat geraakt ben, neem ik maar op de koop toe.

Inmiddels is het nog maar drie weken tot Ditta komt en de tijd is echt voorbij gevlogen. Ik zal nog een laatste blogje schrijven voordat Ditta komt en daarna neemt zij het van mij over. Onwijs veel zin om haar eindelijk van dat vliegveld op te halen!!!!

Dit was het voor nu en de foto’s komen soon enough.

BAIE DANKIEEEEEEEEEEE