Jawel, teken van leven! En wat voor leven..

10 april 2014 - Kaapstad, Zuid-Afrika

We zijn alweer een maand verder en ik zal heel eerlijk toegeven dat ik niet meer precies wee t wat ik allemaal gedaan heb. Op stage gaat het prima en ik begin in een soort van ‘flow’ te raken. Betekent dat ik altijd wel wat te doen heb en ik denk dat ik wat dat betreft wel van geluk mag spreken. Echt heel veel mensen die ik spreek hier hebben een onwijze  flutstage waar ze echt amper wat uitvoeren. Op zo’n stage zou ik gillend gek worden. Ja, tuurlijk, je zit in Afrika en je zou het gewoon maar moeten laten gaan en genieten van je tijd hier. Maar toch, als ik helemaal niets te doen zou hebben zou ik er heeeeeel snel klaar mee zijn.

Gelukkig is dit bij mij niet het geval en ik heb zowaar een opdracht die ik kan gebruiken voor mijn eindverslag voor school. Ik ga hem niet helemaal uitleggen want dan ben ik morgen nog niet klaar haha. Het komt erop neer dat veel gidsen die op tour zijn geweest nog niet echt ondervraagd worden over wat hun ervaringen waren en welke signalen zij op hebben gepikt van klanten. Ik moet een zeer gedetailleerde vragenlijst opstellen waarna eventuele aanpassingen in het product mogelijk zijn. Ik moet ze zelf gaan de-briefen en als ik weg ben dan zetten zij het voort. Ze willen dat graag systematisch gaan gebruiken. Ik zet dit projectje dus op. Best een leuke opdracht, vooral gezien het feit dat ik volledig vast zat wat betreft de bedrijfsopdracht. Alles zit hier prima in elkaar en ik kon van gekkigheid geen opdracht bedenken. Gelukkig heb ik die nu wel, wat me best wat rust geeft.

Wat wel regelmatig gebeurd hier is een bedrijfsuitje. Ik heb er nou twee gehad, waarvan we de laatste keer naar een hele relaxte tapasbar gingen met het hele  bedrijf. Ik ben van mening dat dit een maandelijks iets moet worden, gezien het feit dat iedereen hier af en toe behoorlijk gestresst raakt. Ze reageren af en toe ook gestresst tegen mij, maar ik merk aan mezelf dat ik er rustig onder blijf. Heb soms het gevoel dat ik de enige ben hier die stressbestendig is haha. Omdat iedereen redelijk snel gestress raakt, heeft dat soms gevolgen voor de sfeer. Ik hou me stil en observer, ben ten slotte ‘maar’ een stagiaire. Maar het staat vast dat er iets aan gedaan moet worden en ik denk dat de manager dit ook wel goed heeft opgepikt.

Nu verder tot de orde van het weekend, want daar gaat het natuurlijk ook wel een beetje om. Ik probeer echt elk weekend te surfen, alleen de golven laten het soms niet toe. Waar er sommige dagen amper golven zijn, zijn er op andere dagen golven van een meter of 4. Kijk, ik kan best op een board staan, maar het wordt een lasting verhaal als de golven twee keer zo groot zijn als ik. Toch zijn er wel daagjes geweest waarop ik de hele dag in het water lag wat echt een enorm bevrijdend gevoel geeft. Geen tijdsindicatie in de buurt en dus lig je zonder dat je het door hebt van 10 tot 5 in het water. Super relaxt met hele chille mensen ook.

Ik vond wel dat ik echt te weinig had gezien van het land. Nou heb ik er ook niet heel veel tijd voor, maar in principe had het allang gekund. Eindelijk was het dan zover en ben ik met Bas naar Mossel Bay gegaan. Dat is ongeveer 6 uur rijden, maar in ons toeristentempo toch al snel 8 uur. Vrijdag ochtend weggegaan en Bas had via zijn werk twee gratis nachten in Mossel Bay kunnen regelen. Financiele meevaller dus! De weg erheen was echt abnormaal mooi. Ik blijf me maar verbazen. Zo zaten we heel relaxed onderuit gezakt in de auto een bergroute te rijden. Rijd je een hoekje om en BAM, de tweede grand canyon komt ineens de hoek om zeilen. Genoeg kippenvel momentjes gehad onderweg dus. Het toeval wilde dat studenten die de Garden Route hadden geboekt bij het bedrijf van Bas, ook die twee nachten in Mossl Bay zaten. Hij kende ze al redelijk en dus hebben we twee dagen met hun opgetrokken. Ik vond ook dat ik niet tot juli moest gaan wachten om een safari te doen. We zijn in Afrika….kom nou zeg. Zo geschiedde, die zaterdag een Game Drive gemaakt in Botlierskop Game Reserve . Dit hele weekend bij elkaar, (en de rest ook, maar soms heb je van die momentjes dat je je dingen gaat realiseren)  heeft mij toch nog even met mijn neus op het feit gedrukt dat ik geen beter land had kunnen kiezen om mijn stage te doen!

Vorig weekend voor het eerst met het huis uitgeweest. Ik ben toch meer omgegaan met mensen van 4Exchange, maar vrijdag was het heel gezellig en zijn we de stad in gegaan. Hele vette avond en de dag erna geprobeerd te surfen. Alleen was het toen dus een gevalletje iets te hoge golfjes, waardoor ik het na een uur voor gezien hield. Die zondag naar Ratanga Junction geweest, een pretpark dat ieder moment gesloopt gaat worden. Huisgenoot James had 4 gratis kaartjes en zo ben ik met hem en een vriend van hem naar dat pretpark geweest. Ons vreselijk gedragen als kleine kinderen, want zo hoort dat in een pretpark haha. Super veel gelachen en lekker vroeg het nestje in.

Gister heel spontaan na werk een board gehuurd en nog even een uurtje gesurft bij een strand hier in de buurt. Beetje jammer dat je dan je handdoek vergeet en vervolgens compleet doorweekt drie kwartier naar Kaapstad moet rijden… Het leven is hard :D

Elke zondagavond baalt iedereen, want de werkweek begint weer. De weekenden gaan super snel, maar voor ik het weet is het weer donderdag en dus de laatste dag van de week alweer. Over 7 uur is het officieel weekend voor me en het zal vanzelfsprekend weer een super weekend worden!

Check de foto’s en ik laat de volgende  keer iets eerder wat van me horen!

Lekker dag!

Foto’s

7 Reacties

  1. Jan:
    10 april 2014
    Nou David, ik geloof dat jij daar wel op je plaats bent.
    Maak er wat moois van (doe je al) en hou je stageopdracht in de gaten.
    Tot snel.
    PPSK
  2. Jacqueline:
    10 april 2014
    Mooi verhaal weer, Daaf! Horen zo toch weer andere dingen dan op skype en het geeft een goed beeld van jouw leven daar. Blijf genieten! Kus, mamma
  3. Ben:
    10 april 2014
    Alweer zo'n gaaf verhaal. Erg interessant om te volgen op deze grote afstand. Wat ik begrijp is dat je in staat bent om niet alleen in je vrije tijd en in de natuur, maar ook op je werk goed en kritisch om je heen te kijken. Ik denk dat dat een belangrijk punt is want volgens mij kun je daar erg veel van leren. Ga zo door knul!
    Groetjes vanuit NZ
  4. Ramon:
    10 april 2014
    Mooi teken van leven!!
  5. Irene:
    11 april 2014
    Pff, wat een naar vervelend leven lijd jij daar toch Daaf; ik zou haast medelijden met je krijgen.
    Jaloers makend dit.. en je beschrijft het beeldend genoeg om me een voorstelling te kunnen maken. To be continued...and have fun!
  6. Lars:
    18 april 2014
    Heheeey! Broertje! Leuk geschreven man, ondanks dat ik hier met een cocktailtje op het strand zit, ben ik stiekem wel jaloers op je. Zuid-afrika, onze, door ons unaniem besloten(nieuw zeeland daar gelaten), favorite wereldreisbestemming, en jij zit daar gewoon op je surfreet beetje te chillen.

    Nou oke, niet alleen chillen, want het is fijn dat je een opdracht hebt kunnen vinden voor je eindopdracht. Klinkt ook serieus interessant! En leuk dat jij het mag opzetten, want wanneer het slaagt geeft dat weer zelfvertrouwen voor een volgend project dat je zelf moet starten.

    Ik moet helaas alweer bijna naar huis. Ik zit nu in het zuiden van Thailand, koh phangan, waar ik misschien nog even als het meezit mijn duikbrevet ga halen, maar dan is het toch echt finito.

    Anyway, ik ga je blog beter in de gaten houden, en skypen moet er straks als ik thuis ben ook zeker inzitten. Geniet ervan maatje!

    x
  7. Jacqueline:
    18 april 2014
    Pfff, de één zit met een cocktailtje op het strand op een paradijselijk eiland in Thailand en de ander peddelt zijn surfplank richting de golven van Kaapstad.......patsers zijn jullie, zoons ;-) Als jullie maar beseffen dat het heel uniek is wat jullie doen en meemaken xxx